احمد بن على بن ابى طالب طبرسى در كتاب «احتجاج» مى‏ نويسد:

مكتوبى در اواخر ماه صفر سال ۴۱۰ (هجرى) از ناحيه مقدسه امام زمان عليه السّلام به شيخ مفيد محمّد ابن محمّد بن نعمان قدس اللَّه روحه رسيد رساننده آن مكتوب گفته است كه آن را از ناحيه اى متصل به حجاز آورده، مضمون توقيع اينست:

اين مكتوبى است براى برادر با ايمان و دوست رشيد ابى عبد اللَّه محمّد بن محمّد بن نعمان: شيخ مفيد ادام اللَّه اعزازه كه از جمله پيمانهائى است كه بوديعت نهاده شده و از بندگان خدا اخذ گرديده است.

بسم اللَّه الرحمن الرحيم
سلام بر تو اى دوست مخلص در دين كه در اعتقاد به ما با علم و يقين امتياز دارى. ما شكر وجود تو را بپيشگاه خداوندى كه جز او خدائى نيست برده و از ذات بيزوالش مسألت مي نمائيم كه رحمت پياپى خود را بر آقا و مولى و پيغمبر ما محمّد و اولاد طاهرين او فرو فرستد، و به تو كه پروردگار توفيقاتت را براى‏ يارى حق مستدام بدارد، و پاداش تو را با سخنانى كه از جانب ما ميگوئى با صداقت افزون گرداند، اعلام مي داريم كه: به ما اجازه داده شده كه تو را بشرافت مكاتبه مفتخر سازيم و موظف بداريم كه آنچه به تو مي نويسيم به دوستان ما كه نزد تو مي باشند برسانى. خداوند آنها را به طاعت خود عزيز بدارد و با حفظ و عنايات خود مشكلات آنها را برطرف سازد.
خداوند تو را با امداد خود بر دشمنانش كه از دينش بيرون رفته ‏اند، پيروز گرداند و در رسانيدن به كسانى كه اطمينان بآنها دارى بطرزى كه ان شاء اللَّه مى‏ نويسيم عمل كن.

هر چند ما در جايى منزل كرده ‏ايم، كه از محل سكونت ستمگران دور است و اين هم بعلتى است كه خداوند صلاح ما و شيعيان با ايمان ما را تا زمانى كه دولت دنيا از آن فاسقان مي باشد در اين ديده است، ولى در عين حال از اخبار و اوضاع شما كاملا آگاهيم و چيزى از آن بر ما پوشيده نمي ماند.

ما از لغزشهائى كه از بعضى شيعيان سرمي زند از وقتى كه بسيارى از آنها ميل به بعضى از كارهاى ناشايسته‏ ای نموده‏ اند كه نيكان گذشته از آنها احتراز مي نمودند و پيمانى كه از آنها براى توجه به خداوند و دورى از زشتى ‏ها گرفته شده و آن را پشت سر انداخته ‏اند اطلاع داريم. گويا آنها نمي دانند كه ما در رعايت حال شما كوتاهى نمى‏ كنيم و ياد شما را از خاطر نبرده ‏ايم، و اگر جز اين بود از هر سو گرفتارى بشمار و مى ‏آورد و دشمنان شما، شما را از ميان مي بردند.

امتحانى كه هر كس مرگش رسيده باشد، در آن نابود مى‏ گردد و آن كس كه به آرزوى خود رسيده باشد از ورطه آن بسلامت مي رود آن فتنه و امتحان علامت حركت ما و امتياز شما در برابر اطاعت و نافرمانى ماست. خداوند هم نور خود را كامل مى ‏گرداند هر چند مشركان نخواهند.

خود را از دشمنان نگاهداريد و از افروختن آتش جاهليت بپرهيزيد. كسانى‏ كه در اين فتنه بجاهاى پنهان، پناه نبرده و در سرزنش آن، راه پسنديده گرفته ‏اند چون ماه جمادى الاولى سال جارى فرا رسيد، بايد از آنچه در آن ماه روى مي دهد، عبرت بگيريد، و از آنچه بعد از آن واقع مى‏ شود، از خواب غفلت بيدار شويد.

عنقريب علامت آشكارى از آسمان براى شما پديد مى‏ آيد و نظير آن در زمين نيز ظاهر مى‏ گردد كه مردم را اندوهگين ميكند و بوحشت مى ‏اندازد.
آنگاه مردمى كه از اسلام خارج شده ‏اند بر عراق مسلط ميگردند و بواسطه سوء اعمال آنها اهل عراق دچار ضيق معيشت مي شوند، سپس اين محنت با مرگ يكى از اشرار از ميان ميرود؛ و از مردان او پرهيزكاران خيرانديش خشنود مي گردند، و مردمى كه از اطراف عالم آرزوى حج بيت اللَّه دارند، به آرزوى خود ميرسند و به حج مي روند.

هر مردى از شما بايد بآنچه كه بوسيله دوستى ما به آن تقرب مي جست عمل كند. و از آنچه مقام او را پست ميگرداند و خوش آيند ما نيست اجتناب نمايد زيرا خداوند بطور ناگهانى انسان را برانگيخته مي كند؛ آنهم در وقتى كه تو به سودى بحال او ندارد و پشيمانى او را از كيفر ما نجات نميدهد. خداوند تو را برشد و كمال الهام بخشد و با لطف خود به رحمت واسعه خود توفيق دهد.

منبع: مهدى موعود (ترجمه جلد ۵۱ بحار الأنوار)، متن، ص۱۲۴۶تا۱۲۴۹.